ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΥΖΥΓΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τι ισχύει στο Ελληνικό Δίκαιο σε περίπτωση απιστίας συζύγου.
Μέχρι το 1982 στην Ελλάδα η μοιχεία ήταν ποινικό αδίκημα, το οποίο είχε ποινικές συνέπειες - καταδίκη και τιμωρία και υπήρχε ως απόλυτος λόγος διαζυγίου. Όμως, με τον Νόμο 1272/1982 το άρθρο 357 του Ποινικού Κώδικα καταργήθηκε. Από τούδε και στο εξής η απιστία συζύγου δεν αποτελεί ποινικά τιμωρούμενη πράξη.
Στα πλαίσια του αστικού δικαίου (οικογενειακού) της Ελλάδος, η απιστία δεν θεωρείται ως απόλυτος λόγος διαζυγίου, εκτός εάν εξαιτίας της κλονίζονται οι σχέσεις των συζύγων ανεπανόρθωτα.
Για την απόδειξη της απιστίας ως ισχυρού κλονισμού, ο οποίος οδηγεί το ζευγάρι στο διαζύγιο, χρειάζεται o αντικειμενικός κλονισμός του γάμου κατά το άρθρο 1439 ΑΚ παρ. 1 για το διαζύγιο με αντιδικία.
Σύμφωνα με το άρθρο 1439 ΑΚ, καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει το διαζύγιο, όταν οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονιστεί τόσο ισχυρά από λόγο που αφορά το πρόσωπο του εναγομένου ή και των δύο συζύγων, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για τον ενάγοντα.
ο ισχυρός κλονισμός τεκμαίρεται σε περιπτώσεις:
- διγαμίας
- μοιχείας
- εγκατάλειψης
- επιβουλής της ζωής
- διετή διάσταση των συζύγων
Μοιχεία σε επίπεδο αστικού δικαίου μάλιστα έχει κριθεί ότι μπορεί να συνιστά και προσβολή της προσωπικότητας του συζύγου – θύματος και έτσι να γεννά αξίωση αποζημίωσης για υλική ζημία και κυρίως χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη από τις διατάξεις περί προσβολής της προσωπικότητας και περί αδικοπραξίας.
Ως προς το αν ο απατηθείς σύζυγος δικαιούται κάτι περισσότερο υπό μορφής περιουσιακών στοιχείων ή διατροφής μετά το διαζύγιο, μόνο εκ του λόγου ότι απατήθηκε, η απάντηση είναι αρνητική.
Για τη διατροφή μετά το διαζύγιο ισχύουν τα εξής κατά το άρθρο 1442 ΑΚ: εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματα του ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον στις παρακάτω περιπτώσεις και για μια 3(τριετία) από το Διαζύγιο:
1. Αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ο/η σύζυγος βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση καταλλήλου εργασίας, ώστε να εξασφαλίζει απ’ αυτή τη διατροφή του.
2. Αν έχει την επιμέλεια ανηλίκου τέκνου και γι’ αυτό το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος.
3. Αν δε βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση και στις δύο περιπτώσεις πάντως για ένα διάστημα που δε μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου.
4. Σε κάθε άλλη περίπτωση, όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας.
Έτσι, βασικές και απαραίτηρες προϋποθέσεις του δικαιώματος λήψης διατροφής μετά το διαζύγιο αποτελούν η απορία και ανέχεια του δικαιούχου και η ευπορία του υπόχρεου σε συνδυασμό με μία από τις τέσσερις προαναφερθείσες περιπτώσεις.
Ο απατηθείς δεν δικαιούται διατροφής ειδικά για το λόγο ότι απατήθηκε ούτε κάποιο περιουσιακό στοιχείο ή κάποια αποζημίωση μόνο και μόνο για αυτό, εκτός αν επικαλεστεί και αποδείξει προσβολή της προσωπικότητας του λόγω της απιστίας και αξιώσει αποζημίωση για υλική ζημία (λόγω π.χ. της απώλειας και εκροής χρημάτων που θα συνεισφέρονταν στις οικογενειακές ανάγκες προς το «τρίτο» πρόσωπο από το σύζυγο που απιστεί) και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη του (λόγω π.χ. της απομείωσης της αξιοπρέπειας και της ψυχοσυναισθηματικής υπόστασης του απατηθέντος) με βάση τις διατάξεις για την προσβολή της προσωπικότητας και την αδικοπραξία.
Προετοιμασία αποδείξεων για ένα διαζύγιο κατ'αντιδικία, και κυρίως ύστερα από τη μοιχεία του ή της συζύγου, πρέπει να διοργανώνεται με σύμφωνη γνώμη του ή της Δικηγόρου Σας, ο οποίος/οποία, μόνο κατόπιν προσωπικής συζήτησης μαζί σας, μπορεί να επιλέξει ποια από όλα τα γεγονότα του συζυγικού σας βίου και ποιες στιγμές πρέπει να αποδειχθούν και είναι κατάλληλες να προσκομιστούν στο Δικαστήριο, καθώς να εκτιμήσει και τις πιθανότητες επιδίκασης διατροφής για 3 έτη μετά την έκδοση του Διαζυγίου.
